„Złote kule” to kwiaty ładne i łatwe w uprawie. Sprawdź, jak zadbać o te rudbekie i na co zwrócić uwagę, żeby nie zarosły ogrodu

„Złote kule” to popularna, ale potoczna nazwa rudbekii nagiej o pełnych kwiatach. Złociste płatki (botanicznie są to kwiaty języczkowe oraz przekształcone kwiaty rurkowate) tworzą kuliste, puszyste kwiatostany. Najbardziej popularną i uprawianą od dawna odmianą o takich kwiatach jest Golden Glow.
Ale rudbekia naga ma także odmiany o „zwykłych” kwiatach. Wtedy zdobi je pojedynczy rząd żółtych płatków, wyrastających wokół zielonkawego i wypukłego koszyczka.

Te rudbekie, zarówno pełne, jak i pojedyncze, to wyjątkowo wysokie rośliny, bo przeważnie dorastają do 2 m. Jeszcze wyższe mogą być „złote kule” Golden Glow, osiągające nawet 3 m, choć jest też dostępna nowsza i znacznie niższa odmiana Goldquelle, która dorasta do niespełna 1 m. Pędy rudbekii nagiej są rozgałęzione w górnej części, więc roślina tworzy dużo kwiatów. Liście mają zróżnicowany kształt – od jajowatego do mocno powcinanych i pierzastodzielnych.

Sprawdź też: Jak uprawiać rudbekię błyskotliwą, która jest wieloletnia i długo kwitnie?

Rudbekie naga (Rudbeckia laciniata) i jej odmiany to rośliny wieloletnie. Jednak, żeby utrzymać ich ładny wygląd, co kilka lat warto je odmładzać. Polega to na wykopaniu roślin, podzieleniu bryły korzeniowej i posadzeniu roślin.

Rudbekia naga jest w pełni odporna na mróz i nie wymaga okrycia na zimę.

Wszystkie odmiany rudbekii nagiej kwitną długo, bo od lipca do października.

Zarówno „złote kule”, jak i inne odmiany rudbekii nagiej są popularne od bardzo dawna (uprawiano je już w XIX wieku). Często zdobiły wiejskie ogrody, ale nie tylko, bo świetnie pasują też do ogrodów angielskich i naturalistycznych. W Polsce te rośliny często „uciekają” z upraw i rosną dziko, szczególnie w pobliżu rzek i przydrożnych rowów. Można z tego wyciągnąć wniosek, że te rośliny są łatwe w uprawie i tak jest rzeczywiście. Trzeba im jednak zapewnić słoneczne miejsce (im więcej cienia, tym gorzej kwitną) oraz w miarę żyzną, ziemię, najlepiej piaszczysto-gliniastą. Rudbekie nagie wprawdzie znoszą przejściową suszę, ale jeśli chcemy, żeby dobrze się prezentowały, warto je podlewać, kiedy dłużej nie pada. Trzeba też uważać na nawożenie, unikajmy nawozów azotowych, bo rudbekie będą wybujałe, ale nie wytworzą wielu kwiatów. Lepiej zasilać je nawozami dla roślin kwitnących (z potasem i fosforem) lub kompostem.
Pamiętajmy też, że te rośliny potrzebują podpór, bo ich łodygi są stosunkowo wiotkie. Dobrze jest je sadzić przy płotach czy ścianach domów.

Decydując się na te rudbekie, trzeba wiedzieć, że są one dość inwazyjne. W dobrych warunkach mogą nadmiernie rozrastać się przez podziemne rozłogi, ale też rozsiewać przez nasiona. Dlatego warto od razu ograniczyć im teren, wkopując bariery korzeniowe. Ścinajmy też przekwitłe kwiaty, żeby roślina nie tworzyła nasion (dzięki temu będzie też lepiej i dłużej kwitła).

Sadząc rudbekię nagą na rabatach, pamiętajmy, że to wysoka roślina, dlatego umieśćmy ją z tyłu, żeby nie zasłaniała innych roślin. Można ją sadzić z innymi, niższymi rudbekiami (np. błyskotliwą, owłosioną), jeżówkami, floksami wiechowatymi, dzielżanami, gailardiami, malwami czy pysznogłówkami. Dobrze też komponuje się z trawami ozdobnymi.